Archive for april 2014
Afrikaanse stoffen uit Nederland
Afrikaanse stoffen geshowd en besproken in De wereld draait door. In Nederland geproduceerde lappen stof gaan in West-Afrika als warme broodjes over de toonbank. Lees hier meer over dit concept en over wat deze kleurrijke stoffen voor de Afrikanen betekenen.
DWDD heeft al een poos, sinds het dieptepunt van de crisis, een rubriek waarin hoopgevende onderwerpen worden besproken. Een ondernemer die het goed doet, een initiatief dat werkt, noem maar op. Ook afgelopen dinsdag kwam dit item weer aan bod in het populaire actualiteitenprogramma.
Onderwerp van gesprek was de Nederlandse onderneming Vlisco. Zij hebben de West-Afrikaanse markt veroverd met de stoffen die ze produceren. Met zorg worden de patronen van de stoffen door gekwalificeerde ontwerpers bedacht en vervolgens naar Afrika vervoerd om daar verkocht te worden.
Toen ik in Zambia was, kwam ik ook in aanraking met deze stoffen, hier werden dit chitenges genoemd. Deze werden werkelijk overal voor gebruikt. Als handdoek, rok, om baby's in te dragen, monden af te vegen, als deken, tafellaken, wanddecoratie... de stoffen horen meer dan wat dan ook echt bij de traditionele Afrikaanse cultuur.
Ook worden er jurken van de chitenges gemaakt. In Zambia verbleef ik in een gastgezin en al snel vond mijn African mama dat ik er ook aan moest geloven. Samen togen we naar de markt, waar in een klein halfdonker hutje keuze was uit honderden verschillende patronen stof. Eén lap stof kostte een luttele zeven kwacha (nog geen euro) Een tijd later liepen we uitgeput door de hitte terug, ik had een keuze gemaakt.
De volgende dag gingen we naar een tailor, we stapten binnen in een smoezelige ruimte waar we om binnen te komen over een slapende hond heen moesten stappen. Ik werd hartelijk begroet en al snel werden mijn maten opgemeten. In de ruimte stonden enkele ouderwetse naaimachines en de muren waren bedekt met posters met daarop talloze vrouwen in verschillende modellen Afrikaanse jurken. Ik legde uit wat ik ongeveer wilde en voor 30 kwacha (reken zelf maar uit hoeveel dat is!) kon ik mijn jurk een week later ophalen.
De jurk was werkelijk waar prachtig en zat als gegoten. Ik voelde me een echte Afrikaanse vrouw en dat werd me ook vaak toegeroepen als ik mij op straat begaf in mijn jurk. Het straatbeeld wordt bepaald door prachtige stoffen die de vrouwen dragen, het levert een kleurrijk geheel op dat past bij de zinderende hitte en de drukte op de markten.
Bijzonder dat deze stoffen al van oudsher in Nederland geproduceerd worden. Een Helmonds bedrijf weet de Afrikaanse markt te veroveren. Toch een gemiste kans in mijn ogen, waarom worden de stoffen niet in Afrika gefabriceerd, met Afrikaanse ontwerpers die felgekleurde prints tekenen en bedenken? In mijn ogen jammer dat het grote geld dat met de stoffen wordt verdiend richting Nederland gaat.
Toch een leuk item in DWDD met aandacht voor deze stoffen die echt horen bij het traditionele Afrika.
Kijk hier het item terug
DWDD heeft al een poos, sinds het dieptepunt van de crisis, een rubriek waarin hoopgevende onderwerpen worden besproken. Een ondernemer die het goed doet, een initiatief dat werkt, noem maar op. Ook afgelopen dinsdag kwam dit item weer aan bod in het populaire actualiteitenprogramma.
Toen ik in Zambia was, kwam ik ook in aanraking met deze stoffen, hier werden dit chitenges genoemd. Deze werden werkelijk overal voor gebruikt. Als handdoek, rok, om baby's in te dragen, monden af te vegen, als deken, tafellaken, wanddecoratie... de stoffen horen meer dan wat dan ook echt bij de traditionele Afrikaanse cultuur.
Ook worden er jurken van de chitenges gemaakt. In Zambia verbleef ik in een gastgezin en al snel vond mijn African mama dat ik er ook aan moest geloven. Samen togen we naar de markt, waar in een klein halfdonker hutje keuze was uit honderden verschillende patronen stof. Eén lap stof kostte een luttele zeven kwacha (nog geen euro) Een tijd later liepen we uitgeput door de hitte terug, ik had een keuze gemaakt.
De volgende dag gingen we naar een tailor, we stapten binnen in een smoezelige ruimte waar we om binnen te komen over een slapende hond heen moesten stappen. Ik werd hartelijk begroet en al snel werden mijn maten opgemeten. In de ruimte stonden enkele ouderwetse naaimachines en de muren waren bedekt met posters met daarop talloze vrouwen in verschillende modellen Afrikaanse jurken. Ik legde uit wat ik ongeveer wilde en voor 30 kwacha (reken zelf maar uit hoeveel dat is!) kon ik mijn jurk een week later ophalen.
De jurk was werkelijk waar prachtig en zat als gegoten. Ik voelde me een echte Afrikaanse vrouw en dat werd me ook vaak toegeroepen als ik mij op straat begaf in mijn jurk. Het straatbeeld wordt bepaald door prachtige stoffen die de vrouwen dragen, het levert een kleurrijk geheel op dat past bij de zinderende hitte en de drukte op de markten.
Bijzonder dat deze stoffen al van oudsher in Nederland geproduceerd worden. Een Helmonds bedrijf weet de Afrikaanse markt te veroveren. Toch een gemiste kans in mijn ogen, waarom worden de stoffen niet in Afrika gefabriceerd, met Afrikaanse ontwerpers die felgekleurde prints tekenen en bedenken? In mijn ogen jammer dat het grote geld dat met de stoffen wordt verdiend richting Nederland gaat.
Toch een leuk item in DWDD met aandacht voor deze stoffen die echt horen bij het traditionele Afrika.
Kijk hier het item terug
